Schiphol 20 april
Door: Margreet
Blijf op de hoogte en volg Roland en Margreet
25 April 2008 | Nederland, Schiphol
Na zeven uur vliegen komen we aan op Schiphol. We hebben allebei een paar uurtjes onze ogen dicht gehad en Kai mocht in een baby-basket. Gelukkig maar want de hele weg negen kilo op schoot leek ons wel heavy. Die mandjes gaan trouwens maar tot negen kilo en ik verzekerde de stewardess dat hij echt geen gram meer woog. Zat trouwens tussen twee vriendelijke grote reuzen in met Kai. Goeie plek voor mensen die beenruimte nodig hebben. De meneer links van mij werkte als gezondheidsadviseur in ontwikkelingslanden. Hij was erg nieuwsgierig naar de gang van zaken met adoptie en ik vroeg hem wat hij vond van de Ethiopische gezondheidszorg. "De mensen doen er echt wonderen met maar € 3,50 per persoon te besteden. Kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen!" We hebben inmiddels zoveel mensen en zoveel meningen gehoord over Ethiopie dat ik me voor kan stellen dat er wel eens twijfel bestaat over hoe je nu het beste in dit land zou kunnen investeren.
De aankomst
Om 6.40 uur staat het vliegtuig aan de grond. Roland heeft met zorg een leuke outfit voor Kai uitgezocht. Nog even een schone luier en op naar de gate. Voor de pascontrole worden we gespot door Ingrid. We zien een heleboel uitbundig zwaaiende mensen. Er schiet een brok in mijn keel. Dan worden Wietse, Sheila, Janero, Elodie, Roland, Kai en ik ineens uit de rij geplukt door een douane beambte. Of we even uit de rij willen stappen. "Zeker adoptie", zegt hij. We gaan naar een aparte balie waar Roland en Wietse zelf het Nederlandse stempel in de paspoortjes mogen zetten. Top-ambtenaar noemen we zo iemand. Als we de tassen gaan halen staat Roland Kai al te showen voor het raam. Iedereen bekijkt hem vol bewondering. Kai vindt het de gewoonste zaak van de wereld en reageert met een lach en probeert door het glas heen de stokken van de spandoeken te pakken. Ik probeer niet naar de gezichten te kijken, want die brok zit er nog steeds.
We nemen afscheid van Wietse en Sheila en lopen door de gate. Roland voorop met Kai op zijn arm. Wat een super welkom!!! Ik probeer me nog een beetje te verbergen achter mijn camera en als ik hem omlaag doe kijk ik pas echt in de gezichten. Nu beginnen mijn tranen te rollen en die van een hoop anderen ook. Nu is hij er echt! We zoenen en knuffelen wat af en voelen ons on top of the world. Ik zie geverfde t-shirts, een spandoek met "hij is Kai goed", ballonnen en beschuitjes met blauwe muisjes rondgaan. Dit is echt helemaal top!
Na de groepsfoto drinken we koffie. Kai wordt bewonderd door al zijn neefjes en nichtjes. Het zijn er inmiddels 14 en de jongste is vijf. Ik bedenk me dat dit straks het meest verwende familielid kan gaan worden.
Thuis is de kamer versierd door de buurvrouw. Er staan bloemen, er liggen cadeautjes en een heleboel kaarten. De opa's en oma's komen koffie drinken en mogen Kai voorlopig voor de laatste keer even op schoot houden. Ze genieten hier even lekker van. Net als wij!
De aankomst
Om 6.40 uur staat het vliegtuig aan de grond. Roland heeft met zorg een leuke outfit voor Kai uitgezocht. Nog even een schone luier en op naar de gate. Voor de pascontrole worden we gespot door Ingrid. We zien een heleboel uitbundig zwaaiende mensen. Er schiet een brok in mijn keel. Dan worden Wietse, Sheila, Janero, Elodie, Roland, Kai en ik ineens uit de rij geplukt door een douane beambte. Of we even uit de rij willen stappen. "Zeker adoptie", zegt hij. We gaan naar een aparte balie waar Roland en Wietse zelf het Nederlandse stempel in de paspoortjes mogen zetten. Top-ambtenaar noemen we zo iemand. Als we de tassen gaan halen staat Roland Kai al te showen voor het raam. Iedereen bekijkt hem vol bewondering. Kai vindt het de gewoonste zaak van de wereld en reageert met een lach en probeert door het glas heen de stokken van de spandoeken te pakken. Ik probeer niet naar de gezichten te kijken, want die brok zit er nog steeds.
We nemen afscheid van Wietse en Sheila en lopen door de gate. Roland voorop met Kai op zijn arm. Wat een super welkom!!! Ik probeer me nog een beetje te verbergen achter mijn camera en als ik hem omlaag doe kijk ik pas echt in de gezichten. Nu beginnen mijn tranen te rollen en die van een hoop anderen ook. Nu is hij er echt! We zoenen en knuffelen wat af en voelen ons on top of the world. Ik zie geverfde t-shirts, een spandoek met "hij is Kai goed", ballonnen en beschuitjes met blauwe muisjes rondgaan. Dit is echt helemaal top!
Na de groepsfoto drinken we koffie. Kai wordt bewonderd door al zijn neefjes en nichtjes. Het zijn er inmiddels 14 en de jongste is vijf. Ik bedenk me dat dit straks het meest verwende familielid kan gaan worden.
Thuis is de kamer versierd door de buurvrouw. Er staan bloemen, er liggen cadeautjes en een heleboel kaarten. De opa's en oma's komen koffie drinken en mogen Kai voorlopig voor de laatste keer even op schoot houden. Ze genieten hier even lekker van. Net als wij!
-
26 April 2008 - 18:39
Sylvia:
Hoi Margreet en Roland.
Heb deze site van Kim en ze zei hou je zakdoek maar klaar nou idd ik had hem nodig hoor!!! Gefeliciteerd met jullie kanjer van zoon wat een heerlijk ventje om te zien geniet maar van elke minuut met hem voor je het weet is die groot kan je verzekeren dat de tijd nu af twee keer zo snel gaat .Dus genietennnnnn.!!!!
Kus xxxxxx Afz.Sylvia van Alphen -
27 April 2008 - 18:42
Marieke De Jong:
Hoi Margreet en Roland van harte gefeliciteerd met jullie zoon Kai wat een schattig mannetje . Ik kreeg deze site door van Greetje ,geweldig om zo alles te kunnen lezen en zien.Heel veel geluk toegewenst en hoop jullie zoon te bewonderen in Bladel.
Groetjes Marien en Marieke
-
28 April 2008 - 01:55
Kerry DenBesten:
Hi guys - how gorgeous is your little man!!! I have a tear in my eye and a lump in my throat looking at the lovely photos and we are so very happy for you both. I now believe in miracles and know all our prayers have been answered. Enjoy every moment and will talk soon. Thank you for making our day. Lots of love & 3 kisses to you all
-
28 April 2008 - 01:55
Kerry DenBesten:
Hi guys - how gorgeous is your little man!!! I have a tear in my eye and a lump in my throat looking at the lovely photos and we are so very happy for you both. I now believe in miracles and know all our prayers have been answered. Enjoy every moment and will talk soon. Thank you for making our day. Lots of love & 3 kisses to you all
-
29 April 2008 - 09:58
Agnita:
Hoi Roland en Margreet,
Wouw, wat een verhaal. Echt gaaf om te lezen over jullie reiservaring en het ophalen van Kay. Het duurde even voor ik erachter was op welke site ik kon lezen over Kai(beetje blond) maar nu heb ik in één keer alles gelezen. Wat een prachtige foto's van Kai!
Ik kom hem graag "live" bewonderen maar ik weet dat het belangrijk is voor hem om het even rustig aan te doen. Dus zal ik netjes mijn beurt afwachten.
Wel goed dat jullie al één en ander hebben gezien van het land waar jullie zoon geboren is. Ik vind die broden trouwens ook op grijze servetten lijken, niet erg aantrekkelijk. Maar je moet alles eens geprobeerd hebben toch?
Veel geluk met elkaar en tot gauw.
groetjes ook van Remco,
Agnita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
