Sodere 14 april

Sodere is een vakantieoord. Doordat het in een vulkanisch gebied ligt heb je er warm waterbronnen die uit de bergen komt stromen.Het is er prachtig groen. De mensen nemen er sauna's en gaan in de hotspring om zich te wassen. Mannen en vrouwen gescheiden uiteraard. Bij een vakantieoord denk je natuurlijk aan luxe, maar een gemiddelde Nederlander zou er als het in Nederland zou liggen voor z'n verdriet nog niet heengaan. Het hotel was naar Ethiopische maatstaven helemaal super! In het bad, wat overigens een graadje of 39 is is het een drukte van belang. Het voordeeel voor ons is dat je het diepe gedeelte helemaal voor je zelf hebt. De Ethiopiers hebben namelijk geen diploma en zitten met een mannetje of zestig in het kinderbadje met bandjes om en al. In het resort stikt het van de apen. Heel gezellig, maar ze schijnen allerlei ziektes met zich mee te dragen. Als ik vraag of ze ook Aids hebben wordt er gelachen. Zo gek is dat toch niet? Hondsdolheid misschien? Bij de hotspring aangekomen spotten we allerlei jongeren die kauwen op Quad (soort coca bladeren waar je semi high van wordt. De Christenen gebruiken dit niet zeggen ze , maar de Moslims wel mmm?)en er schalt harde muziek uit hun auto's. Ik ga alleen naar de vrouwen afdeling van de hotspring. Het water is gloeiend en ik verbrand bijna mijn voeten. De dames zitten heerlijk te poedelen met hun badpak voor de helft afgestroopt en wenken me het bad in. Ik bedank. Mij te heet en ik ben veel te wit voor al die bruine lijven! 's Avonds hebben we een lang gesprek met Abara over de economie van Ethiopie en hoe hij zich staande houdt. Hij zou al super geholpen zijn met een waterpomp op het land van zijn vader. Als we naar bed gaan hebben Roland en ik een gesprek over hoe bizar het is om zó rijk te zijn als wij en we willen zo graag iets doen. Hem helpen zou scheve gezichten op kunnen leveren bij anderen die we ontmoet hebben. We besluiten dat het steunen van de projecten van wereldkinderen meer mensen bereikt ook al kennen we die niet persoonlijk. Hoe directer het contact hoe lastiger. De volgende morgen gaan we naar de rivier. Abara had al vertelt dat het er krioelt van de krokodillen. Roland droomt prompt dat hij mij redt van een wisse dood. Langs de rivier wonen mensen die in het resort werken. Ze verdienen er weinig en leven van wat het land en de rivier ze geeft. We worden uitgenodigd om een stukje mee de rivier op te gaan om de beesten te spotten door een man die er net een duik in heeft genomen en zich er met zeep in heeft gewassen. Het dorp loopt uit om ons op onze wandeling te vergezellen. De mensen vertellen dat ze zich de laatste tijd ziek en uitgeput voelen. Zelf denken ze dat het door de wind komt?! Wij vragen ons af wat er in die rivier zit en hoe het met malaria, gele koorts of Aids gesteld is hier. De terugweg verloopt spoedig. Ik val namelijk in slaap. Ondanks het gehobbel!